Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Ενημερωτικό από το Σύλλογο Α/βάθμιας <Δ. Θεοτοκόπουλος> για τις κινητοποιήσεις!!!


ΘΕΜΑ: 1ο : Γενική 24ώρη Απεργία ΑΔΕΔΥ-ΓΕΣΕΕ
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Απεργιακή κινητοποίηση 10/2/2012
Τριήμερο αγωνιστικών κινητοποιήσεων 10-11-12/2/2012
Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας σας καλεί να πάρετε μαζικά μέρος στην αυριανή, 10/2/2012, απεργιακή κινητοποίηση που κήρυξαν εκτάκτως ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ, λόγω της ψήφισης των μέτρων που αποφάσισανΤΡΟΪΚΑ και ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, σε βάρος των εργαζομένων του Δημόσιου και του Ιδιωτικού τομέα (απολύσεις στο Δημόσιο, μείωση βασικών και επικουρικών συντάξεων, μείωση κατώτατου μισθού, κλπ.).
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ
ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10/2/2012
6.30 Μ. Μ. ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
(Το πρόγραμμα δράσης της επόμενης ημέρας θα αποφασιστεί στην Πλατεία Ελευθερίας όλων των Φορέων)
ΘΕΜΑ: 2ο : Έκτακτη Γενική Συνέλευση
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Η ανταπόκριση των συναδέλφων στο κάλεσμα της έκτακτης γενικής συνέλευσης ήταν άμεση και αυτό αναδεικνύει το μέγεθος και την δυναμική των προβλημάτων του χώρου της εκπαίδευσης. Μετά την ενημέρωση του Προέδρου της ΔΟΕ και τις προτάσεις των μελών, η Γενική Συνέλευση κατέληξε στην παρακάτω πρόταση:
· ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΠΑΝΛΑΪΚΟΣ ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
· ΟΙ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ
Στο παραπάνω αγωνιστικό πλαίσιο εντάσσονται και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις του τριημέρου με αρχή την ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

7o ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ του Συλλόγου Π.Ε. <Δομίνικος Θεοτοκόπουλος>


ΘΕΜΑΤΑ

1) Έκτακτη Γενική Συνέλευση
2) Μουσικοπαιδαγωγική ομάδα
3) Αποκριάτικος Χορός
Θέμα 1ο : Έκτακτη Γενική Συνέλευση Τετάρτη
8 Φεβρουαρίου 2012 και ώρα 7.00 μ.μ.
Συναδέλφισσες, και συνάδελφοι, λόγω των αυξημένων προβλημάτων που απασχολούν το χώρο της εκπαίδευσης, είτε αυτά αφορούν οικονομικά θέματα, είτεθέματα υγείας, είτε θέματα που άπτονται της γενικότερης κατάστασης που επικρατεί στο χώρο της εκπαίδευσης (κατάταξη βαθμολογίου, πλεονάζων χρόνος, αξιολόγηση κ.λπ.), σας καλούμε σεΕΚΤΑΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 7.00Μ.Μ., στο αμφιθέατρο της Παλιάς Ακαδημίας, προκειμένου να καταθέσετε τις απόψεις σας και να διαμορφώσουμε μαζί το αγωνιστικό πλαίσιο για την περαιτέρω πορεία του κλάδου.
Στην έκτακτη γενική συνέλευση, καλέσαμε και θα παρευρίσκεται ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Κομνηνός Μαντάς, προκειμένου να έχουμε άμεση ενημέρωση αλλά και ταυτόχρονα να μεταφέρει τη φωνή τη δικής σας, της βάσης, στο Δ.Σ. της ΔΟΕ.
Τα προβλήματα είναι πολλά. Η παρουσία όλων μας και η καταγραφή της άποψής μαςείναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ. Είναι ώρα πλέον να αναλάβει ο καθένας ατομικά και συλλογικά την ευθύνη που του αναλογεί.ΑΣ ΜΗΝ ΑΦΉΝΟΥΜΕ ΠΛΈΟΝ ΆΛΛΟΥΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΊΖΟΥΝ ΓΙΑ ΜΑΣ ΧΩΡΊΣ ΕΜΆΣ.
Θέμα 2ο : Μουσικοπαιδαγωγική ομάδα
1η ΔΡΑΣΗ
Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων της, ηΜουσικοπαιδαγωγική ομάδα διοργανώνειανοικτό βιωματικό εργαστήριο το Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012 στο 5οΔημοτικό Σχολείο Ηρακλείου, (Εργατικές κατοικίες Μπεντεβή), από 11.00π.μ. έως 2.00 μ.μ., προκειμένου να εμπλουτίσουμε τις ιδέες μας και τις γνώσεις μας, και μ’ αυτό τον τρόπο να καθοδηγήσουμε παιδαγωγικά πιο αποτελεσματικά τους μαθητές μας, στις αποκριάτικες εκδηλώσεις που υλοποιούμε στα σχολεία μας.
2Η ΔΡΑΣΗ
Ο σύλλογος μας με τη Μουσικοπαιδαγωγική μας ομάδα συμμετέχει στις αποκριάτικες εκδηλώσεις του Δήμου Ηρακλείου τηνΚυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012 με αποκριάτικες δραστηριότητες και παιχνίδια για μικρούς και μεγάλους. Καλούμε τους συναδέλφους να βρεθούν κοντά τους.
Θέμα 3ο : Αποκριάτικος χορός
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι τα προβλήματα είναι πολλά. Η θολούρα και το γκρίζο της καθημερινότητας δεν μας εκφράζει. Ας αφήσουμε για λίγο τα προβλήματα και τις έννοιες και ας δώσουμε λίγο χρώμα στη ζωήμας.
Σας καλούμε στον αποκριάτικο χορό του συλλόγου μας, την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012 στο «Δεσποτικό» στις Μαλάδες «Παλιά Αγράμπελη», με πλούσιο γεύμα και άφθονο κρασί. Σας περιμένουμε να διασκεδάσουμε και να ξεφαντώσουμε, όλοι μαζί, με πολύ κέφι.
Μετά από απόφαση του Δ.Σ. του συλλόγου μας, στον αποκριάτικο χορό θα τιμούμε στο εξής, τους εκπαιδευτικούς που συνταξιοδοτήθηκαν την προηγούμενη σχολική χρονιά.
Τιμή πρόσκλησης 15,00.€

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

«Αποδόμηση και νέα ενιαία συγκρότηση για το αύριο του τόπου»


«Αποδόμηση και νέα ενιαία συγκρότηση για το αύριο του τόπου»

Του Γιώργου Τρούλη*
Η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε μια εξαιρετικά δύσκολη, καινοφανή εποχή και βιώνουμε τόσο έντονα τις επίπλαστες κοινωνικοπολιτικές αλλαγές, ώστε νιώθουμε αδύναμοι για οποιαδήποτε αντίδραση. Από τη μια αντικρίζουμε τους κρατούντες με πόσο μεθοδευμένη και χειρουργική ακρίβεια προσπαθούν να καρατομήσουν και να ισοπεδώσουν τα κοινωνικά μας δικαιώματα και τις βασικές δημοκρατικές αρχές, από την άλλη όλοι εμείς οι πολίτες αδυνατούμε να υψώνουμε τη φωνή μας, για να θωρακίσουμε την ίδια μας την ύπαρξη και το μέλλον μας. Δυστυχώς όμως με αυτά τα δεδομένα, την κοινωνικοοικονομική λαίλαπα και τη βίαιη προσαρμογή σε μια κοινωνία που ονειρεύονται οι αγορές και το κέρδος (χωρίς αξίες και ιδανικά), θα οδηγηθούμε σε μια εποχή, όπου η λεγόμενη μεσαία τάξη θα εξαφανιστεί, θα συνθλιβεί κάτω από το βάρος της κερδοσκοπίας και της νέας τάξης πραγμάτων.

 «Ποιο είναι το πρόβλημα σήμερα;»

Η παραπάνω διαπίστωση είναι αποτέλεσμα της σημερινής πραγματικότητας που βιώνουμε σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, όπου βρίθει η σαπίλα και η δυσωδία της διαπλοκής και του κέρδους. Κάποτε ο λαός διεκδικούσε για τα δικαιώματά του μέσα από τις ομάδες πίεσης και ενίοτε μέσα από την πολιτική εξουσία που όπως φαίνεται, στο σύνολό τους, διαδραμάτισαν έναν σημαντικό ρόλο για τη σημερινή μας κατάσταση. Το αποτέλεσμα όλου αυτού είναι η πεποίθηση της κοινωνίας, ότι σήμερα υπάρχει μέγιστο πολιτικό έλλειμμα. Δυστυχώς όμως, όπως φαίνεται, σήμερα υπάρχει και τεράστιο συνδικαλιστικό έλλειμμα.
Όπου και να στραφούμε, από το πολιτικό σκηνικό με τα πολιτικά κόμματα (εξουσίας και μη) μέχρι τον πιο μικρό συνδικαλιστικό φορέα (ομάδα πίεσης) είναι διάχυτη η αντίληψη της παρακμής και της απαξίωσης. Διόλου αδικαιολόγητη αντίληψη. Πώς θα εμπιστευθεί ο πολίτης ή ο εργαζόμενος ξανά τους ανθρώπους που διαμόρφωσαν τους νέους επαχθείς όρους ζωής του; Ποιος θα μπορέσει να αφήσει στο απυρόβλητο τους συνεργούς του σημερινού εγκλήματος; Ο κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός (μηδενός εξαιρουμένων παρατάξεων, μιας και όλες έπαιξαν το παιχνίδι τους) και η εμπλοκή των ομάδων πίεσης (μέσω συγκεκριμένων ηγετικών προσωπικοτήτων) στα κόμματα και την πολιτική εξουσία οδήγησαν σε μια σχέση τόσο αγαστή που πλέον εμφανίζονται ως η διαφορετική όψη του ίδιου νομίσματος. Το σύστημα της εξουσίας, των προνομίων και των διαφοροποιήσεων από τους υπόλοιπους συναδέλφους (στελέχη και βάση) έδωσε την αίσθηση μιας συνδικαλιστικής ελίτ, η οποία διαμόρφωσε μια φούσκα μέσα στην μεγαλύτερη φούσκα του σάπιου πολιτικού κατεστημένου. Όλο αυτό είναι μια θρυαλλίδα όπου πλέον πρέπει να σπάσει.
Οι δομές που δημιουργήσαμε ως εργαζόμενοι και ως άνθρωποι για να διασφαλίσουμε τα κεκτημένα μας και να διεκδικήσουμε από την εκάστοτε εξουσία νέες καλύτερες συνθήκες ζωής, διαβρώθηκαν από ανθρώπους με προσωπικές φιλοδοξίες και προοπτικές. Όλοι μας ζούμε σε μια νέα πραγματικότητα, αυτή της καχυποψίας για καθετί νέο, της τεχνητής απάθειας και της συναισθηματικής καταπίεσης και θλίψης για το αύριο και το μέλλον. Επίσης η πολεμική που δέχεται καθετί νέο με καθαρές διεκδικήσεις και προοπτικές δεν μπορεί να ειδωθεί ξέχωρα από τη σημερινή πραγματικότητα, μιας και όλες οι δυνάμεις που έχουν συμφέρον προσπαθούν να διατηρήσουν το σύστημα που τους συντηρεί. Όλα αυτά ερμηνεύονται μέσα από συγκεκριμένες οικονομικές και άλλες επιστημονικές θεωρήσεις και αξιοποιούνται για την χειραγώγηση των πολιτών και την επίτευξη των πολιτικών και οικονομικών τους στοχεύσεων.

«Το ζητούμενο και η προοπτική»

Το ζητούμενο και το ερώτημα που θέτουμε όλοι μας είναι τι μπορούμε να κάνουμε και τελικά τι κάνουμε; Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσο και να αγανακτούμε και να μας φαίνονται όλα μάταια δεν δικαιολογούμαστε να μένουμε έξω από τις συζητήσεις και τις προτάσεις λήψης αποφάσεων. Δεν μπορούμε να περιμένουμε κανένα μεσσία να μας βγάλει από το αδιέξοδο, οφείλουμε όλοι μας να βρούμε το δρόμο της εξόδου ή της εισόδου (αναλόγως την οπτική) και του επαναπροσδιορισμού των σκοπών και των στόχων μας με πρόταγμα συγκεκριμένες αρχές και αξίες. Αυτό που χρειάζεται ως αρχή είναι η αποδόμηση των παλαιών σχηματισμών και η συγκρότηση μιας ενιαίας φωνής, μιας ενιαίας δύναμης.
Δεν υπάρχουν κι ούτε θα μπορέσουν να υπάρξουν λύσεις με μορφή θαύματος, η λύση είμαστε ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ, αρκεί να μπορέσουμε να ενώσουμε τις φωνές μας και τις δυνάμεις μας σε ένα κοινό στόχο μέσα από νέες δομές με νέους προσανατολισμούς και διαδικασίες που δεν μπορούν να είναι άλλοι από τις πλέον συλλογικές, δημοκρατικές και φυσικά με μια διαφορετική αντίληψη για τη διεκδίκηση με σκοπό την ΑΝΑΤΡΟΠΗ αυτής της κατάστασης.

* Ο Γιώργος Τρούλης είναι δάσκαλος
πρόεδρος του Συλλόγου εκπ/κών Α/θμιας εκπ/σης Ρεθύμνου και
αναπληρωτής αιρετός του ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης

Καιρός να πρωτΑΓΩΝΙΣΤΗΣΟΥΜΕ...Το οφείλουμε στους εαυτούς μας, αλλά πρωτίστως στα ''παιδιά μας"!

  *Μακράκης Γιώργος,
    Εκπαιδευτικός-Αντιπρόεδρος του Συλλόγου
    Α/βάθμιας Εκπαίδευσης <Δ.Θεοτοκόπουλος>




Φτάσαμε στον πάτο. Οι Έλληνες πολίτες καταδικάζονται στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Μας στερούν τη δυνατότητα να ελπίζουμε, να ονειρευόμαστε, να εργαζόμαστε και να κάνουμε οικογένειες!
Οι μισθοί έχουν βαφτιστεί επιδόματα επιβίωσης, η ανεργία έχει πιάσει κόκκινο και οι απολύσεις καθημερινό φαινόμενο! Παρά τη δυσμενή οικονομική κατάσταση της χώρας μας, οι τιμές των βασικών ειδών πρώτης ανάγκης αυξάνονται, Δημόσια Υγεία δεν υπάρχει και οι φόροι πνίγουν κάθε νοικοκυριό και επιχείρηση!
Σήμερα μας ζητούν νέες μειώσεις, νέες απολύσεις και ούτω κάθε έξης! Δεν υπάρχει αμφιβολία πλέον πως βρισκόμαστε σε μια νέου τύπου ιδιότυπη κατοχή!
Πως αντιδρούμε όμως εμείς απέναντι σε όλα αυτά;;;

Πολιτικά Κόμματα:

Στην πιο κρίσιμη περίοδο για τη νεοελληνική ιστορία της χώρα μας, τα πολιτικά κόμματα, αντί να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, αντιμετωπίζουν το ζήτημα της επιβίωσης των πολιτών με καιροσκοπισμό και με επικοινωνιακή τακτική για διατήρηση ή ανέλιξη στην εξουσία. Όλο αυτό το διάστημα λαμβάνουν μέτρα για τη δήθεν σωτηρία της χώρας και την αποτροπή της χρεωκοπίας, τα οποία ωστόσο σώζουν τις τράπεζες και πτωχεύουν τον ελληνικό λαό. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες εικόνων που μέχρι πριν μερικά χρόνια ήταν ασύλληπτες για τα δεδομένα της χώρας μας...Οι άστεγοι έχουν αυξηθεί δραματικά, μαθητές λιποθυμούν στα σχολεία από την πείνα (!), άνθρωποι που μέχρι πρότινος ζούσαν φυσιολογικά, βρέθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη στο δρόμο, ζητιανεύοντας για ένα πιάτο φαΐ! Και όλα αυτά στην Ελλάδα του 2012! Και η ύφεση βαθαίνει...Παρόλα αυτά συνεχίζουν να ψηφίζονται νέα μέτρα, στην ίδια λογική των προηγούμενων! Και σε όλη αυτή την πρωτοφανή κατάσταση, οι πολιτικοί αρχηγοί αντιμάχονται για το ποιος πέτυχε καλύτερη διαπραγμάτευση!!
Όσο για την  πολυδιασπασμένη Αριστερά, αδυνατεί να πείσει και ενώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, καθώς και τα κοινοβουλευτικά κόμματα της Αριστεράς σκέφτονται τα ποσοστά στις επόμενες εκλογές, ενώ συνάμα δεν υπάρχει κάποια συγκροτημένη ρεαλιστική πρόταση που να προβάλλουν.

Συνδικάτα:

Πραγματικά δε γνωρίζω αν οι ηγεσίες των Συνδικάτων (ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ, ΔΟΕ κλπ) βρίσκονται σε λήθαργο, έχουν πάει διακοπές, έχουν κουραστεί;;!!
Για παράδειγμα από τα τέλη Οκτωβρίου όλοι γνωρίζαμε πως ο μισθός του νέου Εκπαιδευτικού διαμορφώνεται στα 600 ευρώ. Πέρα από τη 48ωρη απεργία που πραγματοποιήθηκε τότε, τι άλλο οργανώθηκε από τη ΔΟΕ;;; Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τις άλλες κατηγορίες εργαζομένων! Τις δίωρες στάσεις εργασίας    δεν τις σχολιάζω καν! Ξυπνήστε επιτέλους, οργανώστε πολύμορφες κινητοποιήσεις διαρκείας με απεργίες, αποχές από τα καθήκοντα, πορείες , συλλαλητήρια,  συναυλίες! Όλοι Μαζί στους δρόμους και στις εκδηλώσεις(μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς, εργαζόμενοι, άνεργοι)!
Προς το παρόν οι ηγεσίες μας κήρυξαν 24ωρη απεργία! Αλήθεια ποιος πιστεύει ότι θα πετύχουμε κάτι απεργώντας περιστασιακά μια μέρα τώρα, μια μέρα μετά από ένα μήνα, κ.ο.κ.; Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι οι μάχες κερδίζονται ύστερα από αγώνες διαρκείας!


Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Π.Ε. <Δ.Θεοτοκόπουλος>:

Ευθύνη δεν έχουν μόνο εκείνοι που αποφασίζουν ''για μας χωρίς εμάς''...Είναι καιρός να καταλάβουμε τη δύναμη που έχουμε όλοι εμείς αν ενώσουμε τις φωνές μας και δράσουμε συλλογικά! Οφείλουμε ΌΛΟΙ οι Εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης να συμμετέχουμε στην Έκτακτη Συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη και ώρα 7 το απόγευμα στην Παλιά Ακαδημία. Πρέπει να συντονιστούμε, να συνδιαμορφώσουμε τις δράσεις μας και να παρασύρουμε όσους παραμένουν αδρανείς και εγκλωβισμένοι σε συντεχνιακές λογικές!


Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Διευθυντής: ''Ζωντανό κύτταρο'' της εκπαιδευτικής δράσης και όχι διοικητικός υπάλληλος του εκάστοτε Υπ. Παιδείας!

        *Μακράκης Γιώργος,
         Εκπαιδευτικός-Αντιπρόεδρος του Συλλόγου
         Α/βάθμιας Εκπαίδευσης <Δ.Θεοτοκόπουλος>
      
        Η νεοφιλελεύθερη και συντηρητική πολιτική που εφαρμόζεται από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, πέρα από την κοινωνική και οικονομική απαξίωση του Εκπαιδευτικού και τη συνεχή υποβάθμιση που δέχεται η Δημόσια Εκπαίδευση, κρύβει πολλές παγίδες που στοχεύουν στην συρρίκνωση του Δημόσιου Σχολείου και στην αντιμετώπισή του ως "επιχείρηση".
        Ένα ζήτημα στο οποίο άμεσα η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας πρέπει να αναδείξει και να πάρει θέση, είναι η επιχειρούμενη απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα των διευθυντών των σχολικών μονάδων.
        Οι διευθυντές πρέπει να παραμείνουν ενεργοί εκπαιδευτικοί, καθώς αποτελούν ''ζωντανό κύτταρο'' της εκπαιδευτικής δράσης στα σχολεία. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαμορφωθεί μέσα στις σχολικές μονάδες ένας γραφειοκράτης διευθυντής που αφιερώνεται μονάχα στη συμπλήρωση εντύπων και στην οργάνωση της ομαλής λειτουργίας της σχολικής ζωής, διότι αυτό εγκυμονεί κινδύνους.
       Μακροπρόθεσμα, η κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη πολιτική πιθανώς να επιδιώξει να νομιμοποιήσει το νέο διευθυντή-μάνατζερ που μπορεί να μην είναι καν Εκπαιδευτικός, καθώς ο ρόλος του θα έχει μόνο διοικητικό και οργανωτικό χαρακτήρα.Κάτι τέτοιο θα ήταν ολέθριο για τα δημόσια σχολεία, καθώς γίνεται εύκολα κατανοητό, πως αν ο διευθυντής δεν προέρχεται από το χώρο της εκπαίδευσης δεν μπορεί να κατανοήσει τόσο τις ανάγκες των συναδέλφων Εκπαιδευτικών, όσο και των μαθητών. Τα σχολεία δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αντιμετωπιστούν όπως μια κοινή δημόσια υπηρεσία ή επιχείρηση! Όσοι εργάζονται στα τελευταία, έρχονται σε καθημερινή επαφή με τα παιδιά, γι' αυτό και κρίνεται αναγκαίο να έχουν παιδαγωγική κατάρτιση!
       Ένα ακόμη, διόλου απίθανο σενάριο, είναι η συμμετοχή του διευθυντή στην περιβόητη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Είναι γνωστό ότι τασσόμαστε υπέρ της αξιολόγησης, με την προϋπόθεση βέβαια ότι υπάρχει η αντίστοιχη κοινωνική και οικονομική αναγνώριση από την Πολιτεία. Ωστόσο, αν ο διευθυντής του "νέου σχολείου" δεν προέρχεται από το χώρο της εκπαίδευσης ή είναι αποκομμένος από τις σχολικές αίθουσες και τη διδασκαλία για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι προφανές ότι κρίνεται ακατάλληλος να αξιολογήσει τους Εκπαιδευτικούς!
       Επομένως, δεν πρέπει να αφήσουμε ''παραθυράκια'' στην πολιτική ηγεσία να επιτρέψει να "εισβάλλουν" στα σχολεία -και μάλιστα σε τόσο καίριες θέσεις, όπως αυτή του διευθυντή- άτομα που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία. Οι διευθυντές πρέπει να συνεχίσουν να παράγουν διδακτικό έργο, να συμμετέχουν στις σχολικές δραστηριότητες και να μην αποκοπούν από τον παιδαγωγικό τους ρόλο, προκειμένου να επιτελούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το έργο τους κατανοώντας στο μέγιστο βαθμό τις ανάγκες των συναδέλφων και των μαθητών τους.