Η ώρα σίτισης παραμένει διδακτική! Η ήττα του παρωχημένου συνδικαλιστικού λαϊκισμού

Όπως γνωρίζουμε από το φετινό σχολικό έτος η ώρα σίτισης χαρακτηρίζεται ως διδακτική ώρα για όλους τους εκπαιδευτικούς σύμφωνα με το νέο Π.Δ. 79. Με τον τρόπο αυτό το εκπαιδευτικό κίνημα κατόρθωσε να κερδίσει θέσεις εργασίας και συνάμα να λύσει μια χρόνια αδικία για το ποιος συνάδελφος θα χρεώνεται την ώρα σίτισης ως διδακτική. Αντιμετωπίστηκε δηλαδή ένα ζήτημα που παρέμενε ανοιχτό από το 2010.

Πρόσφατα διάφορες συνδικαλιστικές παρατάξεις επιδόθηκαν σ’ έναν άκρατο λαϊκισμό, καθώς επένδυσαν την πολιτική και συνδικαλιστική τους ένδεια στον αποχαρακτηρισμό της ώρας σίτισης ως διδακτικής με αποτέλεσμα να «τρομοκρατήσουν» τους συναδέλφους. Μάλιστα, σε επίσημες ανακοινώσεις ανέφεραν  πως έρχονται ακόμη και απολύσεις λόγω της νέας ρύθμισης.

Συγκεκριμένα, η ΔΗ.ΣΥ. ως «υπεύθυνη» συνδικαλιστική δύναμη γνώριζε για τις υπογραφές και την ημερομηνία λήξης.

«…Υπέγραψε τη μη προσμέτρηση της ώρας σίτισης ως διδακτικής, την οποία τρεις μήνες πριν ο ίδιος είχε νομοθετήσει να προσμετράται ως διδακτική!! Η αστειότητα, σε όλο της το μεγαλείο! Νομοθετήματα με χρόνο διάρκειας τρεις μήνες!!..»

Τα ίδια αναφέρουν σε ενημερωτικά σημειώματα οι Παρεμβάσεις «…την κατάργηση της ώρας της σίτισης ως διδακτικό ωράριο και για τους υπεύθυνους του ολοημέρου…», ενώ η ΛΑΕ- Πρωτοβουλία ανεξάρτητων εκπαιδευτικών γνώριζε και πόσοι εκπαιδευτικοί θ’ απολυθούν στην Αττική σε λίγες μέρες.

«…Τα καθήκοντα αυτά θα ανακαλυφθούν σε πρώτη φάση μέσα από τον αποχαραρακτηρισμό της ώρας της σίτισης ως διδακτικής, αλλά και την απασχόληση μαθητών για αναπλήρωση εκπαιδευτικών που απουσιάζουν. Ο αποχαρακτηρισμός της ώρας της σίτισης ισοδυναμεί με έμμεση αύξηση του διδακτικού ωραρίου, ενώ ή άμεση αύξηση αποτελεί τον επόμενο στόχο. Οι θέσεις εργασίας που θα χαθούν είναι εκατοντάδες, ενώ μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής (και μόνο από το χαρακτηρισμό της ώρας της σίτισης) θα «περικοπούν» (δηλαδή θα απολυθούν) 492 εκπαιδευτικοί!...»

Αυτό που θεωρείται βέβαιο είναι πως η ώρα της σίτισης συνεχίζει να χαρακτηρίζεται ως διδακτική ώρα και κανένας συνάδελφος δεν πρόκειται ν’ απολυθεί. Ωστόσο, η αξιοπιστία του συνδικαλιστικού λόγου στη βάση της εκπαιδευτικής κοινότητας χάνεται καθημερινά στο βωμό ενός ανέξοδου λαϊκισμού. Κατ’ επέκταση αυτές οι συνδικαλιστικές παρατάξεις οδηγούν τον Κλάδο μας ν’ ασχολείται με τις «εντυπώσεις» και να μη συζητάμε με σοβαρότητα θέματα που θα κληθούμε σύντομα ως εκπαιδευτική κοινότητα να πάρουμε θέση (αποτίμηση εκπαιδευτικού έργου, αξιολόγηση στελεχών εκπαίδευσης, νέες υποστηρικτικές δομές κ.ά.)  ή ζητήματα που πρέπει να παλέψουμε ακόμη πιο δυναμικά όπως οι μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών.